Capture Optimism – Willemijn Lijnse

Vandaag zet ik de eerste blog online namens een goede vriendin van mij, Willemijn Lijnse. Zij is geselecteerd als één van de 10 finalisten voor de fotowedstrijd Capture Optimism georganiseerd door LG & ZOOM.nl. Er werd gezocht naar inspirerende verhalen met diepgang over optimisme. Verhalen waar je vrolijk van wordt, verhalen met een sociaal of duurzaam karakter. Een zoektocht met succes!

Willemijn schreef haar verhaal over Amecet in Soroti, Oeganda. Een opvanghuis voor kindjes in nood, waar ook ik in 2013 als vrijwilliger ben geweest. Mijn reis destijds, was de reden was tot de start van mijn blog. Willemijn mag nu terug naar Oeganda om haar reis in beeld te brengen met de nieuwe LG G4 smartphone. Via Diyaata zal ze jullie op de hoogte houden tijdens haar reis. Ik hoop dat haar verhalen je zullen inspireren en je haar en Amecet wilt steunen door te stemmen! In de komende weken zal ik hier meer informatie over posten en jullie zeker op de hoogte brengen wanneer er gestemd of gedoneerd kan worden. Wil je meer lezen over Willemijn, klik dan even door de subpagina voor dit onderwerp.

Fotografie, reizen & optimisme

Deze combinatie van onderwerpen sluit zo bij me aan, dat ik besloot mee te doen aan de fotowedstrijd Capture Optimism! Dankbaar maak ik van deze gelegenheid gebruik om opvanghuis Amecet in Oeganda weer eens extra aandacht te geven. In deze blogpost vind je mijn inzending en bijbehorende foto’s.

WILLEMIJN

Wil naar: opvanghuis Amecet in Soroti in Oeganda
Project: Opvanghuis Amecet – waar kinderen weer stralen! Weeskinderen of zieke kinderen worden voor kortere/langere tijd opgevangen. Als de familie in staat is, wordt het kind terug naar de familie gebracht.

Ik kijk op en zie een Afrikaanse vrouw zitten op een klein houten stoeltje op de veranda. Als ik beter kijk zie ik dat ze twee opgerolde doeken vast heeft. Haar ogen staan mat met nog een sprankje hoop… Wanneer de eigenaresse van opvanghuis Amecet haar ziet en vraagt wat we voor haar kunnen doen, komen we erachter dat in ieder doek een heel kleine baby’tje ligt gewikkeld. De Afrikaanse vrouw is de moeder van deze pasgeboren tweeling. Ze zijn 5 weken te vroeg geboren en prematuur baby’s. Ze vertelt bedroefd dat ze geen borstvoeding heeft en dat het ziekenhuis haar heeft weggestuurd omdat ze niks voor haar kunnen doen. Hoopvol vraagt ze of Amecet haar pasgeboren zoon en dochter kan helpen. Ik volg dit alles vanaf een afstandje, maar kom nu in actie. Niet veel later heb ik een klein donker jongetje in m’n armen. Wegen (1530 gram), wassen (in een teil op de grond), aankleden en gelijk voor onderzoek naar de dokterspost. Hij en zijn zusje (1560 gram) krijgen beiden een infuus voor medicijnen, op dit moment is nog niet duidelijk of ze Hiv hebben, uit voorzorg wordt gelijk gestart. Iedere 2 uur vindt het verschonen, temperaturen en fles geven plaats, met tussendoor donkere kraaloogjes die me aankijken. Broer en zus slapen naast elkaar. Nauwkeurig worden ze de hele dag in de gaten gehouden en verzorgd. Zo verliep mijn 1e dag als vrijwilliger in opvanghuis Amecet.

De weken daarna staan volledig in het teken van de 6 kleine baby’s verzorgen en nauwkeurig in de gaten houden, overdag en snachts. Het is regelmatig zorgwekkend maar wat zijn het kleine vechtertjes! Het heeft geen zin om te denken wat als… Je handelt met de apparatuur en mogelijkheden die in Soroti in Oeganda voor handen zijn. Ik ben nuchter, ik heb niet de illusie dat ik hier het verschil kom maken. Ik kom mijn steentje bijdragen in de tijd dat ik hier ben en wil deze weken m’n liefde, warmte en aandacht geven aan de kindjes die het zo ongelofelijk nodig hebben. Geen familie in de buurt, overgeleverd aan de zorg van opvanghuis Amecet. Met als doel om alle kinderen zo te laten aansterken dat ze met de juiste medicijnen weer teruggebracht worden naar hun familie, want dat blijft hun thuis. Helaas kunnen we 2 van de 6 prematuurtjes (een andere tweeling) niet levend terug brengen naar hun familie. Ze hebben dapper gestreden… 4 van de 6 prematuurtjes zijn uiteindelijk terug gekeerd naar hun familie, ook de tweeling. Een ding weet ik zeker, alle 6 de kindjes hebben heel veel liefde en warmte ontvangen tijdens hun verblijf in Amecet. Daar krijg ik een glimlach van.

Voor mij een heftige en bijzondere tijd, maar voor de eigenaresse van opvanghuis Amecet slechts een van de duizenden ervaringen. Je altijd volledig inzetten om een ander -klein of groot- te laten stralen, al is het maar voor even! Dat verdient een diepe buiging…

Nunu akony jari naginiparani – vier het leven elke dag

[ENGLISH TRANSLATION]

Photography, traveling & optimism

The subject of this competition suits me so well that I decided to participate!  I’m also very thankful that I can I take this opportunity to give the shelter Amecet in Uganda  extra attention again.

My story:

I look up and see an African woman sitting on a small wooden chair on the porch. When I look more careful, I see that she is holding two rolled canvases. Her eyes are dull with a glimmer of hope … When the owner of Amecet shelter sees her and asks what we can do for her, we discover that in every canvas a tiny little baby is wrapped. The African woman is the mother of the newborn twins. They’re five weeks old and therefore premature babies. She sadly tells us that she is unable to breastfeed and that the hospital sent her away because they can’t do anything for her. Hopeful she asks if Amecet can help her newborn son and daughter. I follow all this from a distance, but now I can take action. Not much later I got a little dark boy in my arms. Weighing (1530 grams), washing (in a basin on the ground), dressing and similar research in the medical center. He and his sister (1560 grams) each receive an infusion drug, currently it is not clear whether they have HIV, precaution is started right away. Every two hours nappies are changed, temperatures are checked and we feed the babies, while the dark beady eyes look back at me. Brother and sister are sleeping together. They are monitored and cared for very accurate all day. Such was my 1st day as a volunteer in shelter Amecet.

The next few weeks we are taking care of the six little babies and keep a close watch during the day and at night. The situation is regularly worrisome but they are such small little fighters! It makes no sense to think ‘what if’ … You deal with the equipment and facilities which are available in Soroti in Uganda. I have no illusions that I’ll make a difference. I’ll do my part in the period that I’m am here and want to give my love, warmth and attention to the children who need this so much. No family in the area, given over to the care of shelter Amecet. With the aim to have all children gain enough strength so that they can return to their relatives with the right medicines, because that remains their home. Unfortunately, we are unable to return two of the six babies (another twin) alive to their family. They fought bravely … four of the six premature babies were eventually returned to their families, even the twins. One thing I know for sure, all six of the children have received a lot of love and warmth during their stay in Amecet. It gives me a smile. For me, an intense and special time, but for the owner of shelter Amecet just one out of thousands of experiences. Commit yourself every time again to make another human being, small or big, sparkle. Even if only for a moment! That deserves a deep bow …

Nunu akony jari naginiparani – celebrate life every day