Currently Browsing: Personal
Hebben jullie het meegekregen in het nieuws? Er is in Nederland (en ook Groot-Britannië!) een schrijnend tekort aan maandverband, tampons en inlegkruisjes onder minima. Na contact te hebben opgenomen met Voedselbank de Bevelanden hier in het Zeeuwse (die deze actie supporten) is het tijd om van start te gaan. Ladies, gentlemen, we gaan inzamelen en ik hoop door mijn en jullie bereik samen een mooie bijdrage te leveren!
Ik hou van papier. Een papieren agenda, een (zelfgemaakt) fotoboek, een fysiek boek of tijdschrift, een geschreven to do list, een kaartje op de deurmat. Ouderwets, niet zo hip, niet altijd even praktisch of snel maar wél heel leuk. Papier heeft charme en ik hou ervan.
Ken je dat? Je moet en zal dat huishouden helemaal precies op orde hebben, want anders heb je geen rust. Je moet en zal diezelfde dag nog een kaartje versturen / onkruid weghalen / dat ene kastje opruimen of het aanrecht blinkend schoon krijgen, anders kun je niet gewoon stilzitten op de bank.
Super leuk, een georganiseerde wijnproeverij aan huis. Een Vakantieveiling voucher die ik van een collega had gekregen, die moest en zou natuurlijk gebruikt worden! De datum werd geprikt, gasten waren uitgenodigd en nu was het dan toch echt zover.
Waarschijnlijk denk je nu: wat een onzin. Je verzint vast een bizarre titel voor deze blog om veel bezoekers te genereren. Nee hoor, het is echt waar. Ik ben bang van kaas, ik gruwel ervan. Ik heb zogenaamde ‘Turofobie’, weet ik sinds gisteren.
Daar sta ik dan. Vrijdagavond, boontjes te doppen in de keuken. Niet mijn keuken maar de keuken van mijn lief. Woensdag nog viel ik naast hem in de auto in slaap. Vorig weekend liepen we samen in de supermarkt, alsof we nooit anders gedaan hadden. Van single ‘kattenvrouwtje’ ben ik binnen drie maanden tijd veranderd in de meest burgerlijke versie van mezelf. En ik hou ervan.
Toen ik 4 jaar oud was, trad ik in het huwelijk. Samen met mijn eerste ‘liefde’, of nouja, beste vriendje dan toch. We vonden elkaar heel lief en we speelden veel en leuk samen, en dus traden we in het huwelijk. Klonk destijds super logisch en eigenlijk vind ik het nog steeds heel logisch. Zo simpel zou de grote-mensen-liefde eens moeten zijn!
Dooddoener hè, die zin? En ik heb deze zin zo ontzettend vaak moeten aanhoren de afgelopen jaren. Mijn antwoord was standaard: ‘Jaja dat zal best, maar als ik niks doe dan komt het dus gewoon helemaal niet’.