Letter writing day- Lieve boer Marc.. – Boer zoekt vrouw

Open brief aan boer Marc

Lieve Marc,

Eigenlijk had ik, na een nachtje slapen en maandag de media gekte rondom jou te hebben bekeken, besloten je niet te gaan schrijven. Vrouwelijk Nederland is in de ban van jouw mooie ogen, je honden en katten liefde, je kookkunsten en oké je mooie ‘stekje’. Boer Marc is een hot item.

Vorige week riep ik het al:

Ooh laat die boer uit Zambia alsjeblieft een leukerd zijn, dat lijkt me wel wat!

Nou mijn gebeden zijn verhoord hoor, je bent een leukerd maar net iets té, waardoor ik afhaak. Als de LINDA over je schrijft en er Twitter uitspraken #bzv over jou worden verzameld, afkomstig van een horde kwijlende vrouwen, dan ben ik weg. Gelukkig is het donderdag, 1 september, internationale ‘Letter writing day’ en dus besloot ik een open brief te gaan schrijven op mijn blog. En aan wie kan ik dat beter doen dan aan onze nieuwste BN’er? Ik post deze brief vandaag al, want ik weet niet hoelang deze brief onderweg zal zijn naar Zambia ;).

Ik weet het, jij hebt hier ook niet om gevraagd. Het enige waar jij om vroeg was een leuke pittige dame om samen olifanten mee te spotten. Maar ik vrees dat dit heel veel vrouwen ligt. Ik zal je alvast even waarschuwen, ik denk dat de meerderheid van de vrouwen nooit een stap in Afrika heeft gezet en dit wellicht ook niet echt van plan is geweest. De eerste screening zou ik dan ook maar doen op ‘succesfactor’, het uitkiezen van vrouwen die dit sprookje wel echt zien zitten. Want die zijn er hoor, heus!

Mijn hart ging ietsje sneller kloppen toen ik jou op je hurken zag zitten op het leuke lokale marktje. Mijn liefde voor de omgeving in combinatie met een leuke, mooie man, can it get any better? Flashbacks kreeg ik naar mijn maandje vrijwilligerswerk in Oeganda en mijn vakanties in Gambia. In Oeganda gingen we sinaasappels, bananen en ananassen halen. De sinaasappels mooi opgepoetst en leuk opgestapeld. De ananas hing aan een fiets en ik schaam me nog dat ik vroeg naar ‘de mooiste ananas’ die de beste man verkocht. Die hing namelijk nét van onderen en alle ananassen moesten dus van de fiets af. In Gambia heb ik zelfs mijn kookkunsten laten zien voor een etentje en moest ik dus net als jou op jacht naar aardappels en tomaten. Ohja, en daar hebben ze dus geen snelkookrijst, paniek!

Heel mooi was het zondagavond, om te zien hoeveel werkgelegenheid je hebt gecreëerd voor de lokale bevolking. Ik weet zeker dat veel mensen je enorm dankbaar zijn.

Anyway, het ligt me wel dat Afrika. En ja, jij klopt ook helemaal. Maar die brief naar de KRO, die zit er niet in. Bang voor afwijzing? Wellicht. Maar ik heb ook geen zin om knutselwerkjes te maken om ook maar een beetje op te vallen in die brieven. En stel, stel mijn brief wordt uit die gigantische stapel gekozen voor een meet en greet. Dan zou ik me hoogst ongemakkelijk voelen in de ‘girls fight’ die er zal ontstaan. Niet letterlijk natuurlijk (hoop ik), maar als vrouwen eenmaal hun tanden in iets hebben gezet… brr! Ohja, en ik heb twee katten die ik niet achterlaat. Katten emigreren lijkt me zo’n gedoe?

Dus, lieve Marc, ik wens je het allerbeste. Ik wens je een leuke, lieve vrouw die mee gaat olifanten spotten en jouw hond en katten een aai over hun bol geeft. Iemand die Afrika in haar hart zal sluiten zoals ik dat jaren geleden heb gedaan. Iemand die jouw kookkunsten zal waarderen en spontane uitjes en dates verzint, even geen werk. Ik wens je veel wijsheid bij het maken van je keuzes en een prachtige toekomst daar in Zambia aan het Karibameer.

Liefs,

Daisy

Gambia - boer Marc

 

 

 

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Comments

  1. Reply

    Haha ik heb het item over deze boer gemist. Ik zie het ook wel zitten om naar Zambia te vertrekken, alhoewel ik dan mijn Ghanese “boer” (hij heeft een cacaofarm, hij werkt er niet op maar het telt toch?) wel mee neem hoor! Die is nog leuker dan boer Marc 😉

    1. Reply

      Haha! Dat telt ook 😉

  2. Reply

    Ik moet het nog even terug kijken! Maar wat leuk geschreven 🙂

    1. Reply

      Thanks!

    • mv
    • September 6, 2016
    Reply

    He Daisy!
    Ik denk dat je helemaal gelijk hebt om niet te schrijven….. zoals alle vrouwen in NL die eigenlijk NL niet achter willen laten….
    Marc heeft van kind af aan al in het buitenland gewoon…. en dan zit Afrika pas echt in je bloed. Geweldig om een maand vrijwilligerswerk gedaan te hebben en ik snap je ‘liefde’ voor Afrika, maar of het echt in je bloed zit is de vraag.
    Lake Kariba is ook nog even wat anders….een afgelegen plek als deze is extra heftig om iets op te kunnen bouwen…

    Zelf ben ik opgegroeid in Afrika en meerdere malen naar Lake Kariba geweest…. ik ben heel blij dat jij zo’n open brief schrijft, want ik denk dat menig vrouw niet doorheeft wat het leven daar van je vraagt.

    Ik hoop dat je een leuke vent vindt die met je de wereld afreist!

    Groetjes!!

    1. Reply

      Ik vind ‘in je bloed’ een heel wazige omschrijving als ik eerlijk ben en ik ken genoeg voorbeelden van mensen die prima aarden in Afrika ondanks dat ze hier geboren zijn. Uiteraard is het een heel ander leven maar of je hier mee om kunt gaan heeft denk ik ook heel veel met je persoonlijkheid te maken. Ik ben er van overtuigd dat het mogelijk is maar dat hij net de juiste moet treffen. Dankjewel voor je reactie 🙂

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

6 shares