Mijn eerste keer.. #2

Bingo

Alweer de tweede post in de categorie ‘Mijn eerste keer’… 

Vroeger speelden we het op mijn kinderfeestje, bingo! Iedereen had prijs, bingo of niet. Een heerlijk spel en dus besloten mijn moeder en ik ongeveer een jaar geleden om voor het ‘echie’ te gaan, we gingen naar de bingo bij mij in het wijkcentrum! Mijn eerste keer … naar de bingo!

Een hele stap want tja…waren we niet te jong? Waren we nu tokkies? Waar zou eigenlijk om gespeeld worden? Maar hee, wat kon er gebeuren! Dus, gewapend met een goed werkende pen en een dosis vol zelfspot gingen wij het wijkcentrum binnen.

Het was DRUK! Heel druk, en een verscheidenheid aan publiek. Van de euh…tja..mensen die je verwacht op een bingo *kuch* tot inderdaad de oudere inwoners van Goes tot eigenlijk hele ‘standaard’ leuke en normale mensen. We kochten onze bingo kaarten die tot onze schrik 3 kaarten per persoon per ronde waren! Dit keer 11 rondes. Minder was geen optie. Slik.

Wij kwamen aan een tafeltje bij de wat oudere spelers die vol verbazing toekeken toen wij onze pen op tafel neerlegden. Wij keken ook een beetje verbaasd want iedereen om ons heen had hele leuke intrigerende gekleurde viltstiften! Waarom?

Daar kwamen we al snel achter…

‘Zo ga je het niet bij houden hoor! Je hebt een bingo stift nodig!’

Een bingo stift?

‘Ja, je kunt ze kopen bij de kassa!’

Omdat mijn moeder en ik gek zijn van leuke pennen, notitieboekjes, stickers en soortgelijk spul waren we al snel overgehaald, wij hadden een bingo stift nodig! Niet dat we op dat moment echt snapten waarom, maar het was een leuke bijkomstigheid. We startten de bingo dus met een fel roze en paarse stift, we waren er klaar voor.

Dachten we dan toch. De ‘bingo voorzitter’, de man die de nummertjes opleest en controleert of je daadwerkelijk bingo hebt, had de gang erin zitten. Wij kletsten natuurlijk veel te veel, mistten de instructies en begonnen dus ietwat onzeker aan onze eerste ronde. En toen begon het…het ging SNEL!!! 5 op de 10 keer vroegen we aan elkaar welk nummer er genoemd was en waren we bij elkaar op de kaart aan het zoeken of de ander niks gemist had. STRESS! De bingostift was geen overbodige luxe. Krassen met een pen zou veel te langzaam gaan.

Ook moesten we natuurlijk onthouden waar we ook alweer voor gingen, één horizontale rij, drie horizontale rijen of een volle kaart. Al met al, kregen we de slappe lach ervan. Iedereen om ons heen was reuze fanatiek en wij hielden het simpelweg niet bij. Dus we maakten lawaai…

SSSSSSSSSSSSSSSST!

Dit werkte nog meer op m’n lachspieren en we waren niet meer te redden, tot ongenoegen van onze tafelgenoten.

Die dag wonnen we niks, maar hadden we wel pijn onze kaken van het lachen. Wat een heerlijke avond.

Tijd voor een vervolg! Afgelopen vrijdag gingen we voor de herkansing. Met de bingostift in de tas, vonden we wederom onze weg naar het wijkcentrum. Nu waren we er echt klaar voor!

Er waren nieuwe bingo stiften… dus, voor het geval dat, twee nieuwe stiften! Geloof me, de echte bingo spelers hebben hele etuis vol met alle kleuren van de regenboog en dan ook nog twee reserves van elke kleur! Vanavond was er ook nog een verloting, daar deden we natuurlijk ook aan mee. Dat kon niet al te lastig zijn…

We hadden wederom moeite met het tempo, niet normaal. Na een paar rondes besefte ik me opeens.. ik had bingo! Had ik bingo? Ja ik had bingo, toch? Mam, heb ik bingo?!?!

BINGO!!!

En ik toog me naar de bingo master himself. Dit was best een wandelingetje, het was een grote zaal maar hee ik had toch zeker bingo. Controle… duurde lang…

‘Ik moet u teleurstellen…. Het volgende nummer is al om geroepen en die staat niet op uw kaart. U had inderdaad bingo, maar nu niet meer’.

You gotta be kidding me… Mijn ene seconde van ongeloof had me op dat moment 20 euro gekost. Er was niemand anders met bingo maar mijn besef was simpelweg te laat doorgedrongen, jammer maar helaas. De walk of shame dus…terug naar mijn stoel terwijl nogmaals de regels aan iedereen werden uitgelegd.

Binnenkort gaan we dus voor herkansing nummer twee, want wij moeten dit toch ook gewoon kunnen?

Ben jij al eens naar een ‘echte’ bingo geweest? Is er nog hoop voor ons? 🙂

ps: de verloting snapten we wel, maar ook hier geen succes!

Tags: bingo

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Comments

    • Godelieve
    • July 22, 2015
    Reply

    Bingo was back in the days echt veeeel makkelijker. Dit is gewoon topsport!

    1. Reply

      Helemaal waar!

    • Gerda
    • July 23, 2015
    Reply

    Ik krijg de slappe lach al als ik een bingostift zie ?

    1. Reply

      Hihi ik ook!

  1. Reply

    Wat stom zeg dat je geen bingo hebt omdat je te laat was! Dat heb ik nog nooit gehoord. Heerlijk artikel trouwens 😉

    1. Reply

      Yep, serious business! 😉 dankjewel!

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

0 shares