Mr X.. #10

Vorige week vroeg ik aan jullie of ik door moest gaan met de Mr X episodes. Het antwoord was voor mij overduidelijk dus we maken een kleine sprong in de tijd.. slechts enkele weken na onze mini holiday in Amsterdam, kwam Mr X naar mijn huis. Mijn huis…stress!

James & Jessy (mijn harige viervoeters, mijn alles) kregen een verhaarverbod vanaf donderdag. Mams (Mr X fan from the start) kwam helpen met de grote schoonmaak diezelfde donderdag. Ik haalde na mijn werk de laatste boodschappen in huis. Boodschappen voor een week in plaats van een weekend, want je weet maar nooit, dus ik zeulde me een ongeluk. Voor het eerst in mijn leven stonden er toiletartikelen voor een man in mijn badkamer. Ik had er zelfs spullen uit eigen collectie die ik nooit van plan was nog te gaan gebruiken, voor weggegooid. Dan is het serieus bij mij hoor. Genieten.

Mr X zou aankomen met één van de laatste treinen diezelfde avond dus ik had de tijd, maar dat voelde ik niet helemaal. Met als resultaat dat ik ruim twee uur voor aankomst van Mr X, helemaal klaar was. Het huis was aan kant, James en Jessy waren toegesproken:

‘Er komt dit weekend een meneer bij ons wonen, Daisy vind deze meneer heel lief dus kunnen jullie je een beetje gedragen? Ik hoop namelijk dat deze meneer nog eens terug komt.. Als het even kan wil ik graag dat jullie je haar bij je houden en alsjeblieft, niet kotsen, doe het gewoon niet.’

Ohja en niet onbelangrijk, ik had net een uitgebreid ‘spa moment’ gehad. Beetje jammer dat het ontzettend benauwd weer was, niet zweten Daisy, niet zweten.. Oorbellen van Mr X had ik al in, elke dag non stop sinds ons vertrek uit Amsterdam. Check.

Het leek wel alsof we opnieuw op een eerste date gingen, iemand in je huis laten wonen is toch wel een dingetje. Voor mij dan toch. Ohja en detail, ik moest de vrijdagochtend gewoon gaan werken…Slik..

Tussendoor kreeg ik een selfie, vanuit het vliegtuig. Hij zat er echt in. Een foto van het treinstation, ook dat was echt. En maar afwachten.. het was die avond na dagen van warmte, dat de regen losbarstte. Great, welkom terug in Nederland Mr X.

De trein had een beetje vertraging, deed me niet zoveel. De berichtjes van Mr X wel: ‘I’m not sure if I’m in the right train’. Check dan het bord op het station! ‘I might have bad news’..  seriously? Er was niks aan de hand, de treinen van Goes naar Vlissingen reden niet, phew, daar moesten we toch niet zijn.

Op naar het station, veel te vroeg natuurlijk. Ik parkeerde mijn auto en liep met paraplu op richting perron. Wacht eens, IK PARKEERDE MIJN AUTO! Jawel, wie de verhalen van Mr A en Mr B heeft gelezen, weet dat ik dit niet zo snel doe (laat staan in de regen), dit was echt!

De trein arriveerde en bij de allerlaatste treinwagon zag ik hem uitstappen, Mr X himself, in Goes, voor mij. Nu hoor ik vast te typen dat ik ging rennen, we elkaar in de armen vielen en iedereen om ons heen ahhhhh riep. Dat gebeurde niet, sorry. Ik kan niet rennen, want dan houdt mijn knie er mee op. Er waren ook geen ahh-momenten want dat doen stugge Zeeuwen niet in het openbaar, denk ik. Jammer hoor, dat filmgevoel had ik ook best eens willen meemaken maar het enige wat ik hoorde was het geïrriteerde schelle fluittoontje van de conducteur die duidelijk naar huis wou. Het was wel perfect, terug in Mr X zijn armen en het voelde weer helemaal vertrouwd. Phew 2, zorgen om niks.

Ik vroeg hem of iets voor hem kon dragen en tot mijn verbazing kreeg ik direct een volle rugzak aangeboden. Nou zeg. De rugzak deed wel een beetje vrouwelijk aan..

‘You like it?’

Uh yes?

Good cause its yours.

Aaaaah… natuurlijk.. Want zo is Mr X. Op naar huis, samen. Detail: met nog een krappe 9 uur voordat mijn wekker zou gaan en ik richting mijn werk zou rijden. En Mr X alleen achter zou blijven in mijn veel te vrouwelijke huis, mét James en Jessy.