Mr X.. #11

Mr X 11

Op naar huis. Met Mr X. Een autoritje van tien minuten (awkward!) en daar waren we dan, de sleutel in het slot en de eerste reactie afwachten.. en wachten…. De eerste reactie kwam eigenlijk niet. Mr X leek zich direct op zijn gemak te voelen, James niet. James ging naar buiten en die zagen we de eerste dagen niet meer..

Keuken, roze theedoeken en roze bestek. Badkamer, roze handdoeken en washandjes. Ik heb ook heus een paar witte handdoeken hoor, maar daar wou hij niks van weten. Hij werd onder gedompeld in ‘de wereld van Daisy’ en ging er helemaal voor. De rugzak bleef ongeopend in de slaapkamer staan, ik kon er niet zomaar op aanvallen, toch?

Wat is het heerlijk om samen je vertrouwde bed in te stappen en überhaupt, niet alleen te slapen! Voor de gelegenheid mijn poezenpyjama ook maar de kast in, want tja.

Vrijdagochtend 06:45, de wekker ging en ik moest naar m’n werk. Crap. Ik had nog niet eens de kans gehad om uit te leggen waar hij eten kon vinden en had eigenlijk ook geen tijd meer voor een ontbijt op bed. Gaf allemaal niks, aldus Mr X. Hij zou gewoon wachten tot ik terug was. Maar dat duurde iets langer dan verwacht.. Ik zou een ochtend werken maar natuurlijk werd het uit het niets ineens druk op mijn werk en kon ik niet weg.

Hersenspinsels… Wat zou Mr X aan het doen zijn? Af en toe hoorde ik ook gewoon een poosje niks terug op Whatsapp. Zou hij op onderzoek uit zijn gegaan? Had ik al m’n vuile was netjes in de wasmand gegooid? Stond er nergens nog vuile vaat of vergeten afval? Zouden de katten zich gedragen of zouden ze inmiddels in zijn broekspijpen hangen.. Hij zal ze toch niks voeren? James is allergisch voor alles! Oh jee de badkamer, die zag er nog netjes uit toch?

Werken.… Ik denk dat ik bijna weg kan….Er gebeurt weer iets, shit!

Uiteindelijk, rond een uur of 14:30 was het dan eindelijk zo ver. Ik kon het pand verlaten, thank god. Hop naar huis! Mr X geappt, ik kwam eraan. Mr X was helemaal niet in de stress. Maar dan echt zo niet in de stress dat ik me nog meer afvroeg wat hij aan het doen was. Hoe kon hij zo chill zijn terwijl ik, zijn lover, er niet was?! Ik bedoel, hij was nog geen 24 uur bij mij thuis dus wat was er aan de hand, paniek?! Mijn Aygo is in sneltreinvaart over de A58 terug richting Goes geracet. Vind ‘ie af en toe best leuk hoor, die Aygo van mij.

Hi babe, I’m back!

Niks…

Hello…?

 Niks…

 HELLLOOOOOOO!

 ‘Yes babe?’

Een hoop gestommel en daar was Mr X, helemaal zen in zijn huispak kwam hij naar beneden om mij, oververhit en tegen een paniekaanval aan, te verwelkomen. Er was niks aan het handje. Mr X was enkel beneden geweest om wat te drinken te pakken, had nog niet gegeten en wachtte gewoon rustig op mij terwijl hij wat werk had gedaan op zijn laptop en wat spelletjes had gespeeld op zijn IPad. Zucht. Ik zou mezelf nog eens hartklachten gaan bezorgen op deze manier.

 Een eitje bakken dan maar, broodjes afbakken. Dat weekend waren we ineens een mini gezinnetje, en ik heb er enorm van genoten. Mr X kocht kattenspeeltjes om mijn viervoeters te overtuigen. Dat lukte gedeeltelijk. James waren we nog steeds kwijt. Op zondagmiddag kwam hij tevoorschijn, verkouden. Al niesend liet de tot voorheen belangrijkste man in mijn leven weten dat hij zich er toch maar bij neer ging leggen, bij die vreemdeling die bij ons kwam wonen. Maar enkel en alleen omdat het buiten koud was, en als hij af en toe een extra aai over z’n bol kreeg. Deal, James! Home sweet home.

 

PS: de rugzak? Die pakte ik op vrijdagmiddag uit.. En een sneakpeek plaatste ik op Instagram:

 

Benieuwd naar meer? Voeg me gerust toe op Instagram, vind ik leuk!

Tot volgende week!

Tags: Mr X

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Comments

  1. Reply

    Wauw, wat een verwennerij! En wat een heerlijk relaxte man.

  2. Reply

    Ahhw zo leuk! 😀 ik kijk uit naar het nieuwe deel!

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

0 shares