Mr X.. #2

MrX2

In juni ging ik naar Londen, en daar was Mr X. Mr X stapte mijn leven binnen en gooide het een beetje door de war. Lees hier episode #1 en lees hieronder verder wat er gebeurde toen ik mijn spullen ophaalde bij de garderobe..

Garderobe.. achterlangs Mr X… heel soepeltjes en ongezien huppelde ik langs Mr X, achter het afzetlint langs. Dacht ik.

‘You’re going home already?’

Uhm yep… alsof ik hem verantwoording verschuldigd was stamelde ik iets wat leek op:

‘Ja, ik ben alleen, ik ken hier niemand, het is mooi geweest, ik ga terug naar mijn hotel.’

Uhm…waarom? Waarom vertelde ik dat ik niemand kende (had ‘ie waarschijnlijk toch al door) en waarom vertelde ik dat ik in een hotel verbleef? Na deze onsamenhangende grammaticaal niet kloppende zin keek ik maar een beetje verlegen naar de grond, want ik snapte ook niet waarom ik hem deze informatie zojuist had verschaft. Mr X zelf leek ook ietwat verbaasd maar kwam direct terug met de opmerking dat ik hem nu toch kende plus de vraag hoe ik terug naar mijn hotel zou gaan. Opmerking één, daar glimlachte ik maar een beetje op: ‘Ik weet je naam niet eens!’ Opmerking twee: Ha, dat was een makkie! Met de metro natuurlijk, zo was ik ook gekomen! Ik, wereldreiziger, had dit allemaal prima onder controle.

Mr X gooide zijn naam eruit en had een ietwat andere mening over mijn antwoord… hij vertelde me namelijk dat de underground (niks metro, zo veel spannender dit) dicht was ’s nachts. Ai.

Toen kreeg ik het een beetje benauwd. En voelde ik me een echte toerist.

Mr X verblikte of verbloosde niet en vroeg me vriendelijk doch strict in welke wijk ik verbleef.

‘Paddington!’

Really Daisy… Je geeft direct je verblijfsplek weg? Je gooit alle hoop op een man die jou bij de eerste aanblik al van slag maakte? Wat volgde was echter een enorm gedetailleerde uitleg over hoe ik bij de bushalte zou komen en welke bus ik zou pakken. Dit was geen vriendelijke toeristische uitleg, dit was een soort instructie die ik niet durfde tegen te spreken of te betwijfelen.

Ik bedankte Mr X en wist niet hoe snel ik weg moest komen. Maar dat was niet helemaal de bedoeling. Mr X stond erop dat ik zijn nummer in mijn telefoon opsloeg en hem zou een berichtje zou sturen als ik veilig thuis was, of als ik hulp nodig had.

Natuurlijk was ik niet van plan een berichtje te sturen als dit allemaal goed zou komen, maar een back up plan leek me niet onverstandig gezien de omstandigheden. Dus ik sloeg Mr X zijn nummer op, zwaaide vluchtig en rende naar buiten. En weer terug naar binnen. Vergeten mijn dansschoenen uit te doen… Schoenen wisselen en vluchtig dook ik alsnog de Londense nacht in.

 

 

 

Tags: dating, londen, Mr X

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Comments

  1. Reply

    Oeh spannend! Ik lees dit weg als een Shopahollic boek (je hebt dezelfde vlotte schrijfstijl als Sophie Kinsella). Erg leuk en ik ben benieuwd naar episode 3!

    1. Reply

      Ah dankjewel! Super leuk om te horen ?

  2. Reply

    Ohh, je verhaal is weer spannend! Ik wil meer! Haha!

    1. Reply

      Zondag weer! ?

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

0 shares