Personal – Beste toekomstige echtgenoot… – Brief #2

Toekomstige Echtgenoot

Ben ik weer! Het voelde best goed, het schrijven van die eerste brief aan jou. Of de brief jou al gaat bereiken weet ik niet. Wellicht gaan daar nog wel jaren overheen, maar dat maakt voor mij niet uit. Schrijven brengt een stukje dagdromen met zich mee en dat past prima bij me.

Ben jij een dromer? Of ben je iemand die mij regelmatig weer terug met beide benen op de grond gaat zetten? Misschien lach je me keihard uit, wanneer we elkaar eindelijk leren kennen en ik je vertel over deze brieven. Sterker nog, misschien vertel ik het je wel helemaal niet en wacht ik af of je er zelf achter komt. Tot we er samen om kunnen lachen, want dat moment komt er natuurlijk ook. Of lees je deze brieven stiekem al?

Om me heen is er behoorlijk wat verdriet in ‘relatieland’ momenteel. Dat maakt me weleens aan het twijfelen. Droom ik nu echt over iets wat niet bestaat? Dat denk ik niet en dat weiger ik ook te geloven. Een relatie is zeker niet altijd vlinders, roze wolken en gezelligheid maar is af en toe ook verdriet, lastige periodes en samen werken aan beter. Wanneer dat alles uiteraard natuurlijk nog een optie is. Ik besef me zeker dat dat part of the deal is en ben overtuigd dat ik de gok wel wil wagen, ondanks de risico’s. Jij toch ook?

Het lijkt me heerlijk om regelmatig samen uit eten te gaan, lekker lang tafelen in een leuk restaurant. De eerste date zal niet plaatsvinden (of heeft niet plaatsgevonden?) in een sushi restaurant, ik waarschuw je alvast. Daar heb ik niet zulke goede ervaringen mee, hoewel ik wel een groot sushi fan ben. Nemen we een wijntje of drink je geen alcohol? Eigenlijk kan ik me in beide situaties prima vinden.

Ik woon al zeven jaar in mijn huis in Goes. Het is dus ook een echt vrouwenhuis geworden in de loop der jaren. Het toilet is voor menig man een hele ervaring om hier te bezoeken (hallo, roze!) en mijn kaptafel en badkamer puilen uit van de verzorgingsartikelen. Kan even wennen zijn, ik waarschuw je daar ook maar alvast voor. Omdat ik alles prima voor elkaar heb, heb ik me wel voorgenomen dat ik dit alles niet zomaar opgeef. Dus of we moeten samen voor beter gaan (teamspirit!), of we zullen moeten zorgen dat dit huis voldoet aan de wensen van ons beiden. Dat kan nog best een dingetje gaan worden, ik woon immers al zo lang alleen. Er zijn denk ik best wel wat gekke gewoontes of trekjes ingeslopen waar je me op zult moeten wijzen. Wel een beetje subtiel, als het ff kan! Maar hee, ook daar komen we uit. Eerst maar eens een lange periode van leuke dates, ik kijk er naar uit.

Noemde ik al eerder hè, dat teamgevoel? Dat wij ‘tegen de rest van de wereld’, het altijd supporten van elkaar en elkaars rug hebben. Daar verlang ik naar. Hoe zit dat bij jou?

Liefs,

Daisy

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

8 shares