Personal – Een avondje theater; Thunder from Down Under..

Thunder From Down Under - DIyaata.com

Vorige week donderdag was het zover; samen met één van mijn liefste vriendinnen toog ik naar de MacDonalds. Niet omdat wij nu zo’n groot fan zijn van de culinaire keuken van de MacDonalds, maar omdat dit deel is van onze traditie die vorig jaar van start is gegaan. MacDonalds en (half)naakte mannen is namelijk het motto van dit jaarlijkse uitje.

Waar we vorig jaar als volledige groentjes een theatervoorstelling van de Chippendales bijwoonden, gingen we dit jaar Down Under… Een ander werelddeel dus, bij de mannen van Thunder From Down Under. Zo heet het echt, ik verzin dit niet. Net als vorig jaar vertrokken we na de kipnuggets naar Terneuzen, waar dit festijn plaatsvond.

Noem mij een beetje bevooroordeeld, maar ik blijf het bijzonder vinden. Dat ik om (half)naakte mannen te zien in het theater, naar ‘de overkant’ moet. Ik verwacht eerder dat ik het gezellige Brabant in moet, of anders dat deze mannen zich in Goes komen laten zien. Maar nee, net zoals de Chippendales waren ook deze Australische mannen naar de overkant vertrokken. No problemo, dit hield enkel onze traditie perfect in stand. Hetzelfde theater, dezelfde stoelen, wij waren er klaar voor.

Vorig jaar had ik mezelf qua preutsheid een beetje onderschat. Ik zat geruime tijd met twee handen voor m’n ogen waar ik dan heel voorzichtig tussendoor keek vergezeld van de nodige uitspraken als ‘ah nee’, ‘dit kan ECHT niet’, ‘serieus?!’, ‘oh mennnn’ en zo kan ik nog wel even doorgaan. Om mezelf dit keer voor te bereiden, startte ik dan ook maar met een wijntje.

Thunder From Down Under - DIyaata.com

Toen we eenmaal de zaal in mochten, bleef het verdacht rustig. We zaten, net als vorig jaar, op een rij na het midden van de zaal die precies naast de geluidsmannen startte. De twee eerste stoelen, want dat is zo lekker praktisch met opstaan. Wel gevaarlijk, ondervonden we vorig jaar toen ik bijna door een Chippendale van m’n stoel gekaapt werd. Maar hee, we wisten nu hoe dit werkte, ons zou niets overkomen. Dit jaar bleek er een extra uitdaging bij te komen. We waren namelijk de enigen op dit hele rijtje stoelen. Met andere woorden; ze konden van twee kanten bij ons komen.

Thunder From Down Under - DIyaata.com

De zaal was wat tammer dan bij de Chippendales, zo was onze eerste conclusie. Geen gejoel alvorens er mannen te zien waren, een beetje zoals je een Zeeuwse theaterzaal zou verwachten (mag ik zeggen he, ook ik ben hartstikke Zeeuws). De presentator kwam op het podium en die vertelde ons dat we een hoop naaktheid zouden gaan zien. Dat er twee dingen vandaag niet te zien zouden zijn op het podium; onze mannen en onze vriendjes. Dit leek een soort magische uitspraak want vanaf dit moment ging het LOS.

Ik ontdekte ineens ook wat vrouwen in de zaal met outfits waarvan ik niet wist dat ze nog werden gemaakt, met net shirtjes en open stukken op plekken waarvan ik persoonlijk denk; doe maar niet, straks vat je kou. Ieder zijn smaak natuurlijk, don’t shoot me. En de vrouwen gingen los.

De routine bij Thunder from Down Under was vrij eenzijdig. Men deed een dansje, in bijvoorbeeld brandweerman pak of militaire uitvoering, en daarna dook men de zaal in. Hier werden de nodige lapdances uitgevoerd, vrouwenhanden op borstkassen gelegd en in broekjes gestoken (I kid you not) en kusjes uitgedeeld. En men ging er gretig op in. Ik zag vrouwen handen verdwijnen op privé plekken, er werd op konten geslagen alsof dat de normaalste zaak van de wereld was en men liet zich volledig gaan. VOL-LE-DIG.

Wij joelden en zongen leuk mee met de muziek en kregen het iedere keer Spaans benauwd wanneer er een Australische dude via de traptreden naar boven kwam geswingd. Maar ik kan je alvast vertellen, de enige keer dat wij een (half)naakte meneer uit de outback hebben aangeraakt was dit middels een high five. Ook wij hadden op een bips kunnen slaan, maar dit kwam gewoon niet in me op. Ik ben er nog niet helemaal over uit of dit nu preutsheid van onze kant is, of dat men echt een beetje doordraaide daar in het theater.

Thunder From Down Under - DIyaata.com

Ons fotomoment hebben we natuurlijk wél nog even gepakt. Dat hoort in hetzelfde rijtje als de kipnuggets en konden we dus niet overslaan. Wel waren wij wederom de enige vrouwen die niet op schoot wilden komen zitten, waar ook een beetje awkward op gereageerd werd. Toch nog wat preuts misschien…?

You don’t wanna sit on our lap?

No thank you.

Aanrader? Mwah. Leuk als je nog niet eerder bij de Chippendales bent geweest wellicht.

Wij hebben onze portie voor nu weer even gehad en de volgende keer gaan we hoogst waarschijnlijk toch weer voor iets meer ‘kwaliteit naakt’  in combinatie met goede dans en zang bij onze vrienden van de Chippendales. Waar ik die show oprecht nog kon goedpraten qua entertainment, was dit wel echt een beetje vulgair. Sorry guys, but it’s true.

Desondanks hebben wij natuurlijk een prima avondje uit gehad met de nodige ohhh’s en ahhhh’s!

 

 

 

 

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

8 shares