Personal – Mijn eerste keer.. naar de sauna

Sauna Diyaata.com

De preutsheid zelve, 33 lentes jong, onzeker, ontevreden over haar lichaam… ze ging voor de eerste keer naar de sauna. Waarom ik dat in hemelsnaam deed? Ik ga het jullie vertellen.

De Postcodeloterij made me do it

Vanaf het moment dat ik weer een eigen huisje gekocht had, wist ik het. Ik ga voor het eerst ever meedoen met de Postcodeloterij want karma moet na alles toch een keer aan mijn kant staan? En zo geschiedde. Ik melde me aan en na de eerste trekking kwam het bericht.. ik had prijs. Na het eerste overwinnaars gevoel besloot ik me te verdiepen in mijn daadwerkelijke prijs. Had ik stroopwafels gewonnen of een appeltaart bij de Hema? Nee nee, ik had vier vrijkaartjes voor een dagje uit naar keuze gewonnen! Dat klonk toch al best goed!

De eerste twee kaartjes besteedde ik aan een dagje Beekse Bergen met mijn moeder en Zinzi. Super leuk. Maar.. en toen? Zinzi ga ik op deze leeftijd nog niet het hele land doorsjouwen voor een ander dierenpark en naar de Efteling leek me ook geen groot succes.

Na eindeloos de lijst door te scrollen bleef er één optie over.. een dagje weg voor mij, naar een wellness. Hoewel ik absoluut HOU van bubbelbaden, massages, warme baden en andere luxe, was er toch nog één groot obstakel te overwinnen. Naakt zijn met andere mensen om me heen, dat zag ik écht niet zitten. Tegelijkertijd voelde ik me echt de grootste tuthola ever want hoezo zou ik niet naar de sauna mogen met mijn (in mijn ogen) imperfecte lichaam? En dus.. vond ik een partner in crime en ik besloot dat ik het gewoon zou doen. Gewoon… gewoon doen Daisy.

Op naar de sauna

De avond van te voren. Netjes alles scheren in de douche, want tja, wel zo leuk. En eerlijk? Ik heb gegoogeld:

Wat neem je mee naar de sauna?

Google weet inderdaad alles en dus ging ik gewapend met onder andere twee handdoeken, een flesje water, zonnebrandcrème en een summerproof badjas (hallo 30 graden) op pad. Gelukkig werd ik opgehaald want anders had ik alsnog een escape gezien.

Here we go

We kwamen aan en ja hoor, daar was mijn eerste obstakel. Waar ik in een zwembad al claustrofobisch wordt bij het kijken naar de kleedhokjes, was ik nu even van slag toen ik bij aankomst besefte dat hier (natuurlijk) geen kleedhokjes waren. Gewoon gezamenlijk en dus werd ik gelijk in het figuurlijke diepe gegooid. Gelukkig was mijn partner in crime wel op zijn gemak en dus had ik simpelweg geen keus meer. Kleding uit en heel snel die badjas aan, op naar binnen.

Geen mens te bekennen. Okay twee mensen, dat viel mee. En ze waren net zo bedekt als ik, ook wel prettig om even te acclimatiseren. We gingen de infraroodsauna in waar wederom niemand was. Dit was top om er in te komen. Handdoek naar beneden en toch wel genieten van de warmte op mijn lichaam.

Daarna ontdekte ik de bubbelbaden, i LOVE bubbelbaden! Hier begon voor mij wel de spanning te stijgen want die bubbelbaden hadden ze dus niet leuk verdekt opgesteld. Die stonden gewoon volle bak in het midden van de wellness en je keek zelfs vanaf boven erop neer als je langs liep. Waarom stond er geen toffe bananenplant tussen mij en die mensen? Dit kon weleens ongemakkelijk gaan worden. Omdat er echter nog vrijwel niemand te bekennen was, glipte ik uit m’n badjas het warme water en de bubbels in. En eerlijk… dit was heerlijk. De ongemakkelijke momenten kwamen toen wel echt. Ik zag steeds meer mensen boven langslopen en bij mezelf bedacht ik me hoe ik eruit moest zien, met mijn boobs half in het water bubbelend. Eruit komen, dat was nog een tikje erger en ik was heel blij toen ik mijn handdoek weer te pakken had.

Tijd voor ontspanning.. of toch niet?

Om me heen begon ik steeds meer naakt te aanschouwen en eigenlijk viel dat me reuze mee. Omdat het zo rustig was, was er een heerlijk gepaste afstand tussen alle naakte lichamen en daardoor kon ik toch redelijk ontspannen. Hoppa, nog een keer die knop:

Voor bubbelplezier, klik hier!

Na een heerlijke lunch (waarbij ik continu bang was dat mijn boob zo uit m’n badjas in mijn bord zou belanden) was het al snel tijd voor onze massages die ik erbij had geboekt. Dat was écht een half uur genieten. Okay, half uur min de eerste drie minuten waarbij ik me naakt op de massagetafel moest manoeuvreren. Hoe doe je dit subtiel?!

Na dat half uur was mijn partner in crime aan de beurt en ik zou buiten gaan zonnen. Nadat ik zover was gekomen met sauna’s, zwembaden en bubbelbaden, wilde ik dit ook weleens ervaren. Jullie snappen, ik koos absoluut geen plekje langs het zwembad. Ik liep verder de tuin in en tot mijn blijdschap vond ik een heerlijk verdekt opgesteld plekje tussen wat planten bij een blokhut waar niemand was. Ik lag wel direct aan een looppad maar er was niemand te bekennen en dus streek ik neer. Ik gluurde nog even onderlangs m’n zonnebril en zakte daarna warempel een beetje weg in de zon.

Stemmen. Heel veel stemmen. Wat was hier aan de hand..

Ik opende mijn ogen en keek recht in het gezicht van iemand. En nog iemand. En nog iemand. En nog zeker 6 andere iemanden die zich recht voor en om mijn zonnebedje hadden verzameld. Ik had zicht vanaf onder en deze mensen bekeken mij direct vanaf boven. Ik ging acuut een beetje dood vanbinnen.

Na een snelle scan besefte ik dat ik in ieder geval niemand kende, dat was een opluchting. Terwijl ik de neiging om weg te rennen probeerde te onderdrukken, begreep ik dat deze mensen allemaal uit de blokhut naast me waren gekomen. Er was een opgieting geweest en nu hield men een nabespreking met drankjes, recht voor mijn neus. Nouja, niet alleen mijn neus. Ik vermande mezelf en bleef liggen. Terwijl ik er heel ontspannen uit probeerde te zien probeerde ik ook mijn eeuwige onderbuik in te houden en m’n borsten subtiel op te schudden. Waar.was.ik.aan.begonnen.

Ik ben dwars blijven liggen en heb daar toch wel een heel ongemakkelijke 10 minuten ervaren. Waarna mijn partner in crime zich ook weer bij me voegde en ik m’n ogen maar weer dichtdeed. Tot er een lieve knul kwam vragen of we iets wilden drinken. Weeral zo’n heerlijk awkward moment want wat doe je? Ga je rechtop zitten of blijf je stil liggen terwijl je je cola zero besteld?

In de herhaling?

Rond een uur of 18.00 ronden we de dag af en hadden we – gelukkig- de kleedkamer weer voor onszelf. En ik? Heel eerlijk, ik heb enorm genoten van de warmte en de stralen op mijn pijnlijke spieren en gewrichten. Mijn onzekerheid was een ding maar tegelijkertijd… tja.. wat had ik verwacht? Dat iemand een opmerking over mijn buik of striae zou maken? Tuurlijk niet. Iedereen is er voor zichzelf en dat is het dan ook. Niet om mij of wie dan ook af te keuren of te beoordelen. En dus denk ik, dat er zelfs nog een herhaling aankomt.

Maar ik neem niet meer het zonnebedje direct naast de blokhut.

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

11 shares