Personal – Over trouwen, vriendschap en 18 jaar bijpraten

Vriendschap en trouwen - Diyaata.com

Toen ik 4 jaar oud was, trad ik in het huwelijk. Samen met mijn eerste ‘liefde’, of nouja, beste vriendje dan toch. We vonden elkaar heel lief en we speelden veel en leuk samen, en dus traden we in het huwelijk. Klonk destijds super logisch en eigenlijk vind ik het nog steeds heel logisch. Zo simpel zou de grote-mensen-liefde eens moeten zijn!

De bruiloft

We droegen allebei een jurk, kon gewoon. We waren onze tijd ver vooruit! De trouwring ligt nog steeds in mijn sieradenkistje van vroeger, het was een gordijnring want er bestond toen nog geen Action met vijf ringen op een kartonnetje voor een gulden (ja jongens, de gulden tijd!).

We trouwden in de zaak van mijn ‘echtgenoot’ zijn ouders. Een zaak in onder andere gordijnen, dat verklaart uiteraard die gordijnring. De plechtigheid werd vastgelegd op foto en ik denk dat we ook wel iets lekkers aten achteraf. Ik weet niet zeker meer of dit een bruidstaart is geweest of simpelweg een schaaltje Nibbits per persoon, maar we hebben zeker weten gesmuld. Het beviel best goed, zo’n bruiloft.

Jaren van samen spelen gingen voorbij en we werden uiteraard ook ouder. Andere klasgenootjes om ons heen kregen ook vriendjes en vriendinnetjes en er werden om ons heen ook steeds meer hartjes op briefjes over en weer gestuurd. Ik spaarde zeepjes en mijn echtgenoot bracht er wel eens eentje voor me mee. Super romantisch, niet?

Scheiden?

In groep 5/6 was de liefde een beetje over, of ja, niet meer zo permanent aanwezig. Van een scheiding was geen sprake, maar de liefde was een beetje overgewaaid. Ik werd ‘verliefd’ op een jongen een klas hoger, want dat was natuurlijk super interessant. We kregen een ‘relatie’ van een paar weken. Logischerwijs pikte mijn echtgenoot dit niet, en hij begon een relatie met een ander meisje. Geen probleem, zo liepen de dingen nu eenmaal.

Nog steeds waren we vriendjes en van ruzie was geen sprake. We gingen samen naar groep 7/8 en daar kwam weer een ander interessante jongen in de klas. Met hem begon ik mijn alweer derde verkering op de basisschool en toen we allemaal naar de middelbare school gingen, vervloog al het contact met mijn (ex?) man. Wederom; van ruzie was geen sprake maar we gingen beiden ons eigen weg.

Jaren later maakte ik er nog weleens grapjes over; wie weet kon ik altijd nog trouwen met mijn eerste liefde, kwam het toch nog goed met me. Tot ik op Facebook een verliefd bericht zag van zijn kant, helemaal in de wolken met zijn nieuwe vriend. Oh, dat kon natuurlijk ook! De liefde straalde van de foto’s af en ik kon alleen maar glimlachen naar m’n scherm.

Bijpraten

Een tijdje geleden zag ik hem vluchtig toen ik met een vriendin uit lunchen ging. We zwaaiden naar elkaar want hij was aan het werk, en via Instagram spraken we die avond spontaan af om binnenkort samen een drankje te gaan doen. Niet lang daarna was het zover, tijd om 18 jaar bij te praten!

De tijd vloog voorbij. Zo bijzonder om na al die jaren en ervaringen en gebeurtenissen, een vriendschap gewoon weer op te kunnen pakken waar je destijds gebleven bent. Uiteraard heb ik wel even aangegeven dat ik het geen stijl vind dat hij een nieuwe relatie is begonnen, zonder eerst onze scheiding te regelen. Ik heb het hem echter ook direct maar vergeven, want zowel de liefde vinden als het herpakken van een oude vriendschap zijn te mooi om niet te vieren!

Cheers, op never ending vriendschappen!

Heb jij ook weleens zo’n vriendschap van lang geleden, heropgepakt?

*foto via Pixabay, photographer Bessi

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

33 shares