Hilarisch vind ik het, de voor- en vooral de tegenstanders van het onschuldige spelletje Pokémon Go. De tegenstanders verklaren de Pokémon trainers voor gek en vinden het bizar dat we ‘er zo bij lopen met z’n allen’. Ik niet, ik ben een trots Pokémon trainer van team geel (Instinct whoehoe!) en loop er inderdaad regelmatig ‘zo’ bij.
-
Voor een ander spelen..
Speel je het spel voor een vriendin, buurmeisje, broertje of zusje en herhaal je dat tot in de eeuwigheid als iemand er naar vraagt? Get real! Stiekem vind je het dus gewoon leuk en heb je de app met plezier geinstalleerd. Immers, ga jij ook het huiswerk van je buurmeisje maken of de make up kwasten van je vriendin wassen? Nope. Jij vind het LEUK! Lekker blijven doorspelen dus en drop dat excuus.
-
Beweging en buitenlucht
Het grootste pluspunt van het hele spel vind ik toch wel dat oud en jong nu gezellig samen buiten wandelen! Zomervakanties worden nu grotendeels buiten doorgebracht en de oudere generatie verzamelt zich ‘s avonds op de Pokéstops in plaats van op de bank voor de televisie. Gezellig! Ik las ergens dat er zelfs een relatie ontstaan was door een ontmoeting op een Pokéstop, hoe leuk! Met enkel en alleen op bankjes zitten kom je er niet, dat 10 km ei wil je toch ook een keer uitgebroed krijgen!
-
Jeugdsentiment
Ja, mijn generatie is helemaal opgefleurd. Dit is onze jeugd! Hoe fanatiek waren we op die oude gameboys met Pokémon diskettes en hoe fanatiek werden de kaarten geruild en verzameld. Zucht..! De eerste keer dat we een Pidgey evolueren in een Pidgeotto maakte ons hart een klein sprongetje; ohja!
-
Iedereen doet het
Ja ik begin de schaamte ook steeds minder te voelen. Werkelijk overal zie je medetrainers lopen en dus is het dan ook een stuk minder erg om hetzelfde te doen. Ik moet wel zeggen, een leenhond zou het voor mij persoonlijk nog iets makkelijker maken. Anyone? Maar nee, schaam je vooral niet en vang lekker door. Gotta catch ’em all!
-
Jagers en verzamelaars
Als ik heel eerlijk ben, ik vond het vechten met de Pokémon nooit heel leuk. Niet op de gameboy en nu ook niet. En hey, dat hoeft ook helemaal niet! Ik ontwijk de gyms voorlopig lekker en ga ervoor om m’n Pokédex compleet te maken. De strijders onder ons kunnen echter hun hart ophalen en hebben zich als doel gesteld om alle gyms in de omgeving te veroveren. Ieder z’n ding! Net als vroegah hebben we jagers en verzamelaars. Kom erbij!
-
Nadenken
Het is heus waar, dit spel vereist nog best het nodige denkwerk. Welke Pokémon stuur je naar de professor voor extra candy, wanneer zet je je Lucky Egg en Incense in en via welke tactische route naar je werk of school neem je de meeste Pokéstops mee. En dat allemaal terwijl je in beweging blijft..
-
Gespreksstof
Jaaa tijdens een borrel met vrienden of de koffie pauze op het werk is het toch wel leuk om even de Pokédex te vergelijken! ‘Waar heb je die dan gevonden? Whoah jij hebt Pikachu al!’ Ook die ene collega of vriend van vriendin van de buurman waar je eigenlijk niet zo veel mee hebt, wordt ineens een interessante gesprekspartner door jullie gezamenlijke hobby.
-
Tijdverdrijf
Yup, wachten bij de kapper (eigen ervaring), door de carwash of in de rij van de supermarkt. Je weet nooit waar die favo Pokémon zich verschuilt… 🙂
-
Omdat Candycrush ook niet heel volwassen is…
De titel zegt het al.
haha, ik vind het nog steeds erg leuk om te spelen! Behalve als je kilometers loopt en er komt een Pidgey uit je ei 😉
Haha dat is zeker frustrerend ?