Weekendje Antwerpen – Shoppen, dansen en sjansen

Met enige vertraging, toch nog een blogje over het geslaagde weekend Antwerpen eerder deze maand. Want was het leuk! Alle ingrediënten voor een geslaagd weekend waren aanwezig en dat werd het dan ook. Een beste vriendin, check, ‘buitenland’, check, mooi weer, check, wijn en lekker eten, check!

Autorijden in Antwerpen blijft wat ons betreft een uitdaging, en niet onze meest favoriete hobby. Wanneer je de stoplichten niet kunt vertrouwen en je het eerder voor elkaar kreeg om met de auto per ongeluk op een trambaan en in China Town te belanden dan weet je dat je de volgende keer beter de trein kunt pakken. En dat deden we dan ook!

We werden afgezet in Essen, net over de grens, waar we zo’n leuke Vlaamse trein hebben gepakt naar het station van Antwerpen. Eerlijk is eerlijk, dit vergroot het vakantiegevoel en het ‘buitenland’ gevoel ook wel een beetje! Met onze mini trolleys en Google Maps erbij waren we echte toeristen en zijn we naar ons hotel gelopen. Met een zonnetje erbij!

Voor een luttele 38 euro per persoon hadden we een tweepersoonskamer geboekt in hotel National, in het oude gedeelte van Antwerpen. We logeerden in de Modewijk, tegenover het Modemuseum. Die ik overigens pas zondagmiddag daadwerkelijk zag, oeps, slechte toerist. Het hotel hadden we geboekt zonder eerst de reviews te lezen, wederom oeps… We waren dan ook voorbereid op bed wantsen, viezigheid, heel veel lawaai en slechte bedden. Helemaal nergens voor nodig! Het hotel was wat ons betreft prima, ik heb heerlijk geslapen (dit kan ook andere redenen hebben gehad..) en er is geen bed wants door ons gesignaleerd.

Die middag hebben we genoten van verschillende terrasjes, met een frisje, een biertje en een lekkere lunch. Lang leve het leven! Een poging tot shoppen hebben we gestaakt, want amai (ik ben helemaal ingeburgerd) wat wás het druk! Het ontbreken van de Forever 21 vond ik ook echt een dipje, al wist ik dit van te voren. Die middag kreeg ik ontzettende last van m’n buik en heb ik verschillende Vlaamse toiletten mogen bezoeken (keurig allemaal hoor). Achteraf bleek dit een voorbode van mijn longontsteking die week daarna. Wel hebben we nog lekker rondgesnuffeld in het chocolade ‘fabriekje’ The Chocolate Line. Super leuk wat ze hier allemaal van chocolade kunnen maken! Enne, niks geproefd of gekocht, hoe knap is dat? Ook gingen we los in een heerlijk kitsch winkeltje waar ze de meest geweldige ansichtkaarten verkochten. Guilty pleasure van ons allebei, echte post versturen en ontvangen!

Onderweg naar ons hotel kochten we de eerste fles rosé, een chipje erbij uit plastic bekertjes a la 1998 en deze oma’s zijn even lekker bijgekomen op ons bed wants vrije bed! En dan komt dat moment dat je weet dat je echt weer in beweging moet komen.. En dan komen de twijfels…’zullen we niet gewoon lekker hier chillen’? ‘Ik wil niet meer!’.

Maar nee, we hebben onszelf toch in de party outfits gestoken, de nodige make up op ons hoofd gegooid en zo zijn we op zoek gegaan naar een leuk restaurantje. Van mijn buik had ik gek genoeg geen last meer maar om nu gelijk de Mexicaan binnen te lopen… We belandden op de Grote Markt bij restaurant ‘t Braboke. Een heerlijk biefstukje met wat Vlaamse frietjes en niet te vergeten…. Schuimwijn (oftewel cava)! Ik was al direct fan van het woord schuimwijn op zich, en dus is dat wat we bestelden. En die hakte erin, amai amai! Alcohol drinken doe ik amper nog dus dan merk je het snel genoeg. De leuke obers van dit restaurant bedienden ons met de nodige flair en toen we de enige gasten nog waren werd het restaurant omgetoverd in een disco. Hier vroeg ik me nog hardop af waarom je op het standbeeld op de Grote Markt zou klimmen voor een foto… Nuchtere Zeeuw dat ik ben.

En toen was het tijd om te gaan stappen… Te gaan stappen, ik kon me de laatste keer niet herinneren dat ik besloot ongelimiteerd te drinken en lol te hebben zonder me druk te maken om alle mensen om me heen. Nu weer wel!

Schuimwijn en de nodige vieze witte wijn maakten van mij een ware flirt, ook ik wist niet dat ik dit nog in me had. De avond werd afgekickt in een vrijwel Nederlandse kroeg waar we mee blèrden met Andre Hazes en andere foute Nederlandse hits. We trokken enge Italianen aan en stoten ze vervolgens ook weer vrij gemakkelijk af. Op advies van de bar eigenaar gingen we door met een stukje karaoke en sloten we af in Bonaparte, een club achtig café waar ik me eerst zwaar ongemakkelijk voelde. Nog maar zo’n vies wit wijntje dus, en dat werkte. De dromendans heel hard meezingen, bloedheet van al het dansen en we werden opgenomen in een super gezellig vrijgezellenfeest. Ik ben op een podium getrokken (want daar hoorde ik thuis, aldus de bruidegom) en ik heb m’n salsa moves zelfs nog laten zien, deze avond was onvergetelijk. En nee, daar zijn geen (duidelijke) foto’s van 😉

Deze avond besefte ik dat ik er nog best mag zijn, want dat was ik even kwijt geraakt. Erg fijn dus, zo’n egoboost! En toen was het tijd, vooral voor onze niet geoefende voetjes, om terug naar ons hotel te gaan. Maar…! Niet zonder een foto op het standbeeld op de Grote Markt, mijn Zeeuwse nuchterheid was op dit punt immers allang naar de achtergrond verdwenen!

Zondag werden we wakker met een lichte kater, ik moet zeggen dat ik erger had verwacht, en zijn we na het uitchecken op de gezellige en zonnige Groenmarkt gaan brunchen. Dat klinkt zo leuk hè, brunchen? Niks meer en niks minder dan te laat zijn voor een ontbijt en te vroeg voor een lunch hoor 😉 Hierna was het tijd om huiswaarts te gaan, mijn benen wilden ook niks anders meer helaas. Maar hee, dit was het waard!

En nu? Nu teren we op deze prachtige herinnering en kijken we uit naar het maken van nieuwe herinneringen want we zijn toch iets minder oma dan we dachten 😉

Antwerpen, je was geweldig! See you soon! Ohja, voor de gezelligheid, als goede afsluiting, gewoon omdat het kan en om herinneringen vast te houden… De dromendans!