Willemijn in Oeganda – Dagboek

Amecet - badderen

[DOOR WILLEMIJN]

Maandag 28 september

Om 03.00 uur was het voor mij officieel. Ik stond op de site van Capture Optimism vermeld als één van de tien finalisten. De prijs: Een LG G4 smartphone (uitgeroepen tot beste smartphone camera) en EUR 1000,- reis en verblijfskosten voor het maken van een fotoreportage (voor 18 oktober) op de locatie van jouw opgegeven project. Voor mij was dit opvanghuis Amecet in Oeganda, waar ik drie jaar geleden vrijwilligerswerk heb gedaan.

Omdat de fotoreportage voor 18 oktober gemaakt moest worden, betekende dit dat ik niet kon wachten tot ik herfstvakantie had. In het onderwijs buitenom de vakanties vrij vragen is zeer ongebruikelijk en dit besefte ik goed. Wel had ik zelf al een plan bedacht hoe ik de dagen kon compenseren en hoe ik het zo kon regelen dat er geen vervanging nodig zou zijn. Gelukkig kreeg ik onder deze voorwaarden groen licht! Je kunt op verschillende manieren toestemming krijgen, maar het gevoel hebben dat het je ook echt gegund wordt, is echt fantastisch! Heel bijzonder! Mijn collega’s die gelijk hun hulp aanboden en ervoor wilden gaan, wat bof ik met ze!

Tijd voor een hoop geregel en erg dankbaar voor dit prachtige cadeau! Wat ben ik een bofkont!

Zondag 11 oktober

Afgeladen met negen box kleden (met dank aan mijn moeder en de naaimachine), slaapzakjes, mutsjes, bad capes, cadeautjes en een pakket van de Klimopschool vertrok ik richting vliegveld. Iedereen bedankt voor alle hulp, giften en spullen!

Maandag 12 oktober

’s Avonds kwam ik aan bij Amecet. Yes, ik ben weer terug! Na een koude douche samen met een klein kikkertje en de geluiden van een huilende baby, krekels en Lira Road op de achtergrond viel ik met een glimlach in slaap onder mijn klamboe.

Dinsdag 13 oktober

Mijn doel tijdens mijn bezoek aan Amecet is allereerst om te genieten! Daarnaast wil ik goed beeldmateriaal en minimaal 10 goede foto’s maken voor Capture Optimism, om zo Amecet goed te kunnen promoten in Nederland. Ook Stichting de Figurant heeft me gevraagd of ik foto’s en video’s voor hun wil maken, zodat zij nieuwe promotiefilmpjes kunnen maken over Amecet.

Naast het weerzien en bijkletsen met Els en haar Oegandese dochters Sarah, Helen, Cathy (Mary studeert verpleegkunde in Lira) en Dominique en dochter Apio Ruth ben ik vandaag gelijk weer aan de slag gegaan met mijn camera, ik bedoel smartphone ;-). In Amecet werken naast vrijwilligers veel Oegandezen. Alle vrouwen die hier werken worden Aunti’s genoemd, alle mannen Uncle’s.

Samen met Els heb ik een bezoek gebracht aan de HIV kinderkliniek van Soroti Regional Referal Hospital. Dit gebouw van de HIV kinderkliniek is gebouwd door Amecet. Vandaag werden er medicijnen opgehaald voor Sagal, een 3,5 jarige jongen die op dit moment in Amecet woont. Daarnaast kwamen er ook nog twee moeders met kinderen die eerder bij Amecet hebben gewoond. De transportkosten en kosten voor medicijnen worden door Amecet vergoed. De kliniek heeft op dit moment meer dan 3000 patiënten. Wat goed!

 

Oeganda1
Sagal is 3,5 jaar en hij woog toen hij 6 weken geleden in Amecet binnen kwam 6,5 kilo en is HIV positief. Hij weegt nu 4 kilo meer en de HIV remmers slaan goed aan. Dankzij de medische zorg in Amecet in samenwerking met het Soroti Regional Referal Hospital. Het gebouw van de HIV kinderkliniek is gebouwd door Amecet.
Soroti - HIV Kinderkliniek
HIV – Kinderkliniek

Daarnaast hebben we ook Cathy opgehaald bij de Harmony Preschool (kleuterschool). Mooi om te zien hoe er in volle klassen wordt gezongen en geleerd. Cathy had vandaag o.a. geoefend met schrijven. Alle kinderen van de Harmony Preschool en de Harmony Primary school worden opgehaald en thuis gebracht met de Harmony schoolbus. Deze is in beheer van Amecet en gefinancierd door stichting de Figurant samen met een andere kerk in Nederland. De bus maakt een grote ronde en de financiering zit (in tegenstelling tot andere scholen) al in het schoolgeld, wat zelfs al relatief laag is. Zo kunnen ook de arme kinderen met de bus van en naar school. Ook betaald Amecet het schoolgeld voor zo’n 40 weeskinderen, zodat zij onderwijs krijgen.

Amecet - Harmony Preschool
Harmony Preschool

Woensdag 14 oktober

Om 07.00 uur beginnen de dagdiensten en worden alle baby’s om de beurt in hun eigen teil op de grond gewassen. De één kijkt heerlijk tevreden met donkere kraaloogjes om zich heen, de ander is het er duidelijk minder mee eens. De meegenomen bad capes worden gelijk volop gebruikt. Fijn!

Halverwege de ochtend ga ik met Janneke (Nederlandse die het medische gedeelte van Amecet runt) mee naar de village. We halen Sarah op met haar 5,5 weken oude zoontje Steven, hij krijgt vandaag zijn inenting. Sarah is gehandicapt en heeft daarnaast ook zeer broze botten. Ze is niet in staat om zelfstandig naar de dokter te gaan, vandaar dat Amecet haar één keer in de week thuis opzoekt, het kindje weegt en adviezen geeft. Vandaag heeft baby Steven inentingen nodig. Uncle Emma is mee om Sarah in- en uit de auto te tillen. Na een paar kilometer over het rode onverharde pad komen we aan bij Sarah haar village. Het bestaat uit vijf hutjes van leem en riet. Sarah verwacht ons en zit in haar zelfgemaakte jurk op ons te wachten voor één van de hutjes. Ik mag wat foto’s maken.

Oeganda village
De Village

Ik draag hierna baby Steven en zit met hem achterin tot we weer bij Amecet zijn. Sarah zit op de veranda en wordt begroet door de Aunti’s van Amecet. Janneke neemt Steven gelijk mee naar binnen om hem te wegen. Hij weegt nu 2.1 kilo en is nu 5,5 week oud. Hij ziet er gezond uit. Bij de geboorte woog hij 1.4 en hij viel nog af tot 1.2 kilo. De moedermelk doet zijn werk goed. En wat is het een prachtig mannetje! Hierna brengen we Steven terug naar Sarah en gaat Janneke bij de dokterspost (naast Amecet) vragen of er tijd is voor de inentingen voor Steven en ook baby’s Silas en Elvis (die in Amecet zijn). Op dat moment kunnen we nog niet terecht vanwege een voetoperatie, maar een uur later vertrekken we met Aunti’s en baby’s naar de dokterspost. Alles verloopt oké en hierna brengen we Sarah en Steven terug naar huis.

Amecet - Steven
Baby Steven

 

Ik geniet van het werk wat ik om me heen zie in Amecet: flessen geven aan de baby’s, spelen met de peuters, lachen, verschonen, koken, de was opvouwen, eten en drinken geven, opruimen, troosten. Wat geweldig om dit te mogen vastleggen op beeld. Ik voel me soms wel wat bezwaard, omdat dit minder als werken voelt dan wat de andere Aunti’s doen. Op de momenten dat ik mijn camera (lees smartphone) even neerleg, speel ik of geef ik een baby de fles.

Dan voel ik me weer even een echte Aunti!

Wat een mooie glimlach!
Wat een mooie glimlach!

 

 

[ENGLISH TRANSLATION BY AD LIJNSE] 

Monday 28 sept.

At 3 o’clock in the morning I read on the site of www.captureoptimism.nl that I was chosen to be one of the ten winners. The Prize: a LG G4 smartphone (labelled as the best smartphone-camera at the moment) and € 1000,- for my trip + expenses for making a photoreport (before October 18t) at the location of the project I specified. It was the shelter, called Amecet in Uganda, where I had worked as a volunteer three years ago.

As the photoreport had to be made before 18th October it meant for me that it wasn’t possible to wait till my autumnholidays started. I fully realised that it’s most unusual to ask for days off during schooltime. For myself I had already planned how to compensate and to arrange to have a stand in. Fortunately the schoolmanagement gave me permission. You can get permission in different ways, but my colleagues supported me for a hundred percent and that gave me such a good feeling. Colleagues instantly offered their help … and with enthusiasm! How lucky I am with this wonderful present of these warmhearted people!

Sunday 11 October

With amongs other things nine playmats (thanks to my mother and het sewingmachine), sleepingbags, bathcapes, presents and a present from my Klimopschool I left for the airport. Again: Thanks to everybody for the many gifts, help and other things.

Monday 12 October

I arrived at Amecet in the evening. Yes. I’m back again! After a cold shower in the company of a tiny frog and the sounds of a crying baby, chirping crickets and Lira Road in the background I fell asleep under my mosquito net… with a smile.

 Tuesday 13 October

Very important for me is to enjoy my stay at Amecet. I also do my best to make good photos for Capture Optimism in order to promote Amecet in Holland as good as possible. Foundation De Figurant asked me to make photos and videos for them. With this material they hope to make new promotionfilms of Amecet.

 After meeting Els and her Ugandese daughters Sarah, Helen, Cathy Dominique en Ruth (Mary studies nrsing in Lira), I immediately started making photos with my smartphone-camera. Apart from volunteers there are many Ugandans who work at Amecet. The women are called aunties, the men are the uncles.

Els accompanied me to the visit to HIV children’s clinic of Soroti Regional Referal Hospital. This clinic was built by Amecet. Today medicine were picked up for Sagal, a three-year-old boy, living at Amecet at the moment. There were also two young mothers and their kids who used to live at Amecet. Costs of transport and medicine are paid by Amecet. At the moment the clinic has over 3000 patients. Fantastic!
 Photo 1:

Sagal, 3 ½ . His weight when he arrived at Amecet 6 weeks ago was 6,5 kilograms as an HIV positive. His weight is 4 kilos now and the HIVtreatment is successful, thanks to the cooperation beween Amecet and the Soroti Hospital.

After that we collected Cathy at Harmony Preschool (kindergarten). The schoolclasses are crowded. It’s a pleasure to see how the children learn and hear them sing. Today Cathy had practised writing. Every day all children of the Harmony Preschool and Primaryschool are brought home by the Harmony schoolbus. The bus is owned by Amecet and paid by De Figurant Foundation. It’s quite a tour the bus daily makes, the transport is included in the schoolfee, very unusual in this country. In this way poor children can also go to school by bus. Amecet also pays schoolfees for 40 orphans.

Wednesday 14 October
Daily work starts at 7. All babies are washed and cleaned in their own washtub. One darkeyed baby with beady eyes looks around him, satisfied. An other one disagrees clearly. All the new bathcapes are in use. Great!

 A few hours later I join Janneke, who runs the medical department of Amecet, to the village. We collect Sarah and het 5 ½ weeks old son Steven. Today he wil be vaccinated. Sarah is a disabled person but also suffers from brittle bones. She’s unable to visit a doctor on her own, so Amecet visits het at home once a week. They also weigh the child and give Sarah advice. After a few miles on the narrow rough road we end up in Sarah’s village, five huts of clay and reed. Sarah is waiting in front of her hut. She’s wearing a selfmade dress. I’m allowed to take some photos. Uncle Emma will help Sarah to get into and out of the car. I carry Steven and sit with the baby in the back until we arrive at Amecet. Janneke takes Steven with her, goes inside to check his weight. 2,1 Kilos, 5 ½ weeks old. He looks healthy. At birth his weight was 1.4, he even lost some weight. Breastmilk has its effect. He’s a pretty boy now! After that Janneke asks the doctor, next to Amecet, if it’s possible to vaccinate Steve and two other babies Silas and Elvis. We have to wait as somebody is being operated on his foot. An hour later the babies are vaccinated and after that we bring Sarah and Steven back home.

I enjoy the work that is being done around me at Amecet: feeding the babies, playing with toddlers, smiling, laughing, cleaning, cooking, folding up the laundry, cleaning up, and giving comfort. It’s a good thing to record all this by phonecamera. While doing this I sometimes feel a bit uneasy in comparison with the aunties who do the hard work. In between the photoshoots, I play with one of the babies or feed them. Then I feel like one of the aunties!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tags: amecet, soroti

Related Posts

by
Previous Post Next Post

Comments

    • Lydia
    • October 15, 2015
    Reply

    Wat mooi dat je dit kunt doen zeg! Ben benieuwd wat je verder gaat beleven deze week.

    • VSO3 kids
    • October 15, 2015
    Reply

    Wat een mooie foto’s! We kijken uit naar je volgende stuk. We wensen jou heel veel plezier. Groetjes uit de klas.

    • Aunti Carmen
    • October 15, 2015
    Reply

    Wou echt super mooi om te lezen!!
    En ook super leuk dat je hier bent, ik zie je genieten van alle kleine dingen.

    Ga zo door!!

    • Leny
    • October 16, 2015
    Reply

    Wat een mooi begin van je dagboek. Het voelt alsof ik erbij ben. Keep up the good work!

    • Hellen
    • October 18, 2015
    Reply

    Fijn om je zo te volgen, prachtige foto’s en een mooi verhaal x

  1. Reply

    Hoi Willemijn,

    Geniet van alle bijzondere momenten en het werk wat je daar mag doen. Ik vind het mooi om er op deze manier bij te kunnen zijn.
    Veel plezier!
    groetjes,
    Debbie

Wil je een berichtje achterlaten? Leuk!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

0 shares